Literacki Labirynt – Przez śnieżne zaspy

Grudniowym postem zamykamy spotkanie w cyklu Literacki Labirynt. I chyba nikt się nie zdziwi, że będzie to wędrówka po zaśnieżonych ścieżkach.

Zimowy czas przywodzi na myśl dwie klasyczne baśnie Hansa Christiana Andersena czyli „Dziewczynka z zapałkami” oraz „Królowa Śniegu”. Wybór padł na ten zbiorek, w którym znajdziemy wspaniałe ilustracje wykonane ręką mistrza Jana Marcina Szancera. 

„Dziewczynka z zapałkami” jest baśnią ponadczasową, dzięki zawartych w niej wartościach wychowawczych. Wielokrotnie wznawiana, stanowi również inspirację dla wielu twórców – poetów, pisarzy, kompozytorów, autorów filmów fabularnych, jak i animowanych. 

 

W odróżnieniu od innych baśni Andersena, które zostały zainspirowane folklorem, „Królowa Śniegu” to baśń, która zrodziła się z wyobraźni autora.

 

Do klasyki pragniemy dziś dodać wspaniałą opowieść, która skradła nasze serca, i po którą chętnie sięgamy podczas naszych spotkań z przedszkolakami. To „Najlepsza zupa na świecie” autorstwa Susanny Isern, z ilustracjami Mar Ferrero. W mroźny, zimowy wieczór grupa przyjaciół znajdzie specjalny składnik, który pozwoli rozgrzać się wszystkim przy tej wyjątkowej zupie.

Przepis na wyjątkowy smak jest banalnie prosty i mamy nadzieję, że znajdziecie go również i Wy, drodzy czytelnicy.

 

Hans Christian Andersen, „Baśnie”, ilustrował Jan Marcin Szancer, tłumaczenie: Cecylia Niewiadomska, Franciszek Mirandola, Helena Gordziej, Katarzyna Prętnicka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań [20--].

Susanna Isern, „Najlepsza zupa na świecie”, ilustracje Mar Ferrero, przekład Beata Haniec, wyd. Tako, Toruń 2017.

„Drzwi o trzech zamkach” Sonia Fernández-Vidal

Genialne połączenie fantasy z fizyką kwantową.

Najpierw na suficie w pokoju Nika wyświetliła się tajemnicza wiadomość. Potem po drodze do szkoły chłopak dostrzegł dziwny dom z drzwiami o trzech zamkach. Przeczuwał, że dzieje się coś nietypowego, ale nie przypuszczał, że opuszczona rudera skrywa przejście do innego świata. Takiego, w którym można się teleportować, podróżować z prędkością światła, kot Schrödingera pomaga rozwiązywać zagadki, a na troski pije się herbatkę radioaktywną.

Z pomocą wróżki Quiony, elfa Eldwena i Mistrza Zen-O Niko odkrywa, że jego pojawienie się w tym świecie nie było przypadkowe. Jako jedyny człowiek widzi superpozycję. Ale co to dla niego oznacza? I dlaczego ścigają go czarne zjawy, straszliwe stworzenia zrobione z samej esencji czarnych dziur?

Powyższy opis, który przygotował wydawca książki, zaprasza czytelnika w pełną przygód podróż do równoległego świata i zakątków fizyki kwantowej. Brzmi naukowo? Nie ma się czego obawiać, bo autorka znakomicie połączyła naukę z zabawą, dzięki czemu powieść czyta się wręcz z prędkością światła. Podążając za głównym bohaterem, czytelnik dowie się czym jest tunelowanie oraz kiedy czas się rozciąga, i co z tego wynika. Pozna też historię Kota Schrödingera, który jest jednocześnie żywy i martwy.

Dodatkową atrakcją powieści są zagadki, które wspólnie z bohaterem staramy się rozwiązać, ucząc się logicznego myślenia i jednocześnie dowiadując się wielu ciekawostek.

Książka „Drzwi o trzech zamkach” Sonii Fernández-Vidal to wielka przygoda zarówno dla dzieci (10+), jak i dla dorosłych czytelników.

 

Sonia Fernández-Vidal, „Drzwi o trzech zamkach”, tłumaczenie Joanna Ostrowska, wyd. Znak Emotikon, Warszawa 2022.