Sibylle Delacroix,
„Ptak na ramieniu”, Wydawnictwo No Bell
Pierwszy
dzień w szkole, w dodatku bez ulubionej przytulanki, niesie ze sobą dużo
stresu. Ale i następne dni nie okazują się łatwiejsze. Jak bawić się z innymi
dziećmi i słuchać, co mówi nauczycielka, kiedy na ramieniu siedzi ci ptak lęku,
niepewności, wiary w siebie? Bohaterka tej książeczki z pomocą koleżanki Zosi
znajduje na to sposób.
„Ptak
na ramieniu” mówi o dzieciach zmagających się z lękiem, nieśmiałością, brakiem
wiary w siebie; pokazuje im, że nie są same w swoich doświadczeniach; uczy, że
mogą sobie poradzić z takimi problemami. Zarazem książeczka uwrażliwia na dzieci
ciche, niepewne, trzymające się na uboczu – niejednej dziewczynce i niejednemu
chłopcu może podsunąć myśl, by do nich podejść, porozmawiać, zaprzyjaźnić się z
nimi, wciągnąć do zabawy, wesprzeć je.
Sam
Usher, „Burza”, Wydawnictwo Wilga
Na
dworze hula wiatr, więc chłopiec i jego dziadek uznają, że to idealny dzień na
puszczanie latawca. Jest tylko jeden problem – nie mogą go znaleźć.
Poszukiwania przywołują mnóstwo wspaniałych wspomnień wspólnych chwil, a gdy
chłopczyk i dziadek wreszcie wychodzą, natychmiast dają się ponieść całkiem
nowej przygodzie!
Wspaniała
książka o potędze wyobraźni i relacji wnuka z dziadkiem.
Wiewiórka
poznaje swojego przyjaciela. I to najlepszego! To ten jedyny najlepszy
przyjaciel, który zawsze jest chętny do wspólnej zabawy. Ale co zrobić, gdy
poznaje się innych najlepszych przyjaciół, którzy dobrze puszczają kaczki i
znają jeszcze lepsze, sekretne miejsca w lesie? Czy najlepszy przyjaciel może
być tylko jeden?
Pełna
humoru, dająca do myślenia opowieść, która zostanie z czytelnikiem na dłużej.
Miś
i Wiewiórka są najlepszymi przyjaciółmi. A najlepsi przyjaciele zawsze wszystko
robią razem. Ale to nie zawsze najlepiej wychodzi, bo przecież są tak różni… Wiewiórka
lubi bawić się w chowanego, ale Miś jest za duży, by znaleźć kryjówkę. Miś lubi
kopać dołki w ziemi, ale niechcący zakopuje i Wiewiórkę. Czy znajdą zabawę,
którą polubią oboje?
To
prawdziwe wyzwanie, położyć tatę wieczorem do łóżka. Będzie kombinował, jak by
opóźnić tę chwilę: spróbuje trochę popłakać, włoży piżamę tył na przód, zachce
mu się pić, będzie chciał, żeby poczytać mu przed snem i przy okazji
odpowiedzieć na wszystkie najważniejsze pytania świata. A w ostatniej chwili
stwierdzi: „Ale jeszcze chcę do toalety”.
Ta
książeczka pozwala z humorem uświadomić dzieciom, przez jakie trudy przechodzą
wieczorami rodzice, próbując położyć je spać.
