„Najgorsze dzieci świata” David Walliams

Na każdą kolejną książkę Davida Walliamsa czekam z niecierpliwością. W każdej z nich znajduję niesamowitą dawkę humoru, niemałą porcję złośliwości, umiarkowaną edukację i śladowe ilości moralizatorstwa. W każdej z nich autor podejmuje  pewien problem, który rozwija i tłumaczy, nakreśla pewne sytuacje i uwrażliwia na problemy innych ludzi.

I oto pojawił się już 10. tytuł tego autora na polskim rynku wydawniczym. Jest o tyle nietypowy, że nie jest, jak dotychczas powieścią, ale zbiorem opowiadań. I jak możecie się domyślać, mamy tu aż 10 problemów. Są nimi: Stach Ślinotok, Magda Mazgaj, Wicio Wszarz, Gutek Gmeracz, Panna Weronika Wiercipiętka, Becia Bajzel, Drętwy Mariusz, Kanapowa Kryśka, Mądraliński Ming, Wietrzna Wikta. To jest ekipa, która nieźle narozrabia! Te dzieciaki nie mają żadnych hamulców!

Każdy z nich charakteryzuje się wątpliwym talentem, który uprzykrza życie wszystkim tym, którzy mają do czynienia z tymi dzieciakami. Niektóre talenty są mniej denerwujące i szkodliwe, ale inne zatruwają życie przyjaciołom, rodzicom, nauczycielom. Zatruwają – i to dosłownie! W tej książce autor porusza dość powszechne problemy, o których doskonale wiedzą rodzice dorastających dzieci – lenistwo, dłubanie w nosie, brak higieny, nadruchliwość, kłamstwo.

Kiedy już wydaje się, że mamy do czynienia ze straconym dla świata osobnikiem, następuje zwrot akcji. Otóż pielęgnowany i rozwijany przez lata „talent” obraca się przeciwko swojemu właścicielowi. I wtedy każdy z bohaterów opowiadania na własnej skórze doświadcza swoich złośliwości i wybryków.

„Najgorsze dzieci świata” Davida Walliamsa to książka, która być może zaskoczy (przeważnie dorosłych) pomysłowością autora, ale jednocześnie pozwala na relaks i złapanie dystansu od ciągłej gonitwy za edukacją – w zabawach i wszelkich innych aktywnościach. Dzieciakom potrzebny jest też luz, aby odpocząć od obowiązków szkolnych i domowych, i najzwyczajniej w świecie mają czasem potrzebę pochichrać się. 

Na koniec nie mogę zapomnieć o szacie graficznej książki. Wydanie jest bardzo eleganckie: ma twardą oprawę, obwolutę i złocone litery. Jak każdą dotychczasową, również i tę zilustrował niezawodny Tony Ross. Nowością jest kredowy papier oraz kolorowe ilustracje, które współgrają z tekstem – kiedy bohater skacze, „podskakuje” cały tekst. Medal należy się też tłumaczce, Karolinie Zarembie, która z należytą dokładnością oddaje „Walliamowską” konwencję opowiadań. 

Mam nadzieję, że towarzyszący każdemu opowiadaniu morał skłoni młodych czytelników do zastanowienia się i do tego, by nie popełniać błędów, jak ich książkowi rówieśnicy.

Drodzy Rodzice, zapewniam Was, że podczas czytania sami nie raz parskniecie śmiechem (a wtedy upewnijcie się, czy wasze dziecko tego nie widziało!).

Autor: David Walliams

Tytuł: Najgorsze dzieci świata

Ilustracje: Tony Ross

Z języka angielskiego przełożyła: Karolina Zaremba

Wydawnictwo: Mała Kurka

Rok i miejsce wydania: Piastów 2018

Liczba stron: 261 [7]

Oprawa: twarda

Wiek: 6+

 

"Pies na medal"

W wydawnictwie Zielona Sowa ukazała się nowa seria książek „Pies na medal”. Dziś polecimy Wam opowiadania o Juniorze i Czarcie – psach, które pracując, pełnią bardzo ważne i odpowiedzialne misje. Ich codzienne życie i obowiązki przedstawiła w przystępnej młodym czytelnikom formie Barbara Gawryluk, znana chociażby z książek o świstaku tatrzańskim Gwizdku i foce Klifce. Opowiadania nadają się do samodzielnego czytania dzięki dużej czcionce, wyjaśnieniu pod tekstem trudniejszych wyrazów oraz barwnym, wyrazistym ilustracjom.

Junior to wesoły, łaciaty kundelek o spokojnym usposobieniu. Pewnego dnia zjawia się w domu opieki, w którym mieszkają starsi ludzie. Junior chętnie poddaje się ich pieszczotom - drapaniu za uchem i głaskaniu – oraz reaguje przyjaznym machaniem ogona na to, co się do niego mówi, wywołując tym uśmiechy na twarzach pensjonariuszy. Dzięki temu, że obecność pieska wpływa pozytywnie na wszystkich, Junior może na stałe zamieszkać w domu opieki, żeby pełnić w nim funkcję towarzysza.

Czart to pies lawinowy, którego podstawowym narzędziem pracy jest jego nos. Po trwającym minimum 2 lata szkoleniu zaczął pracować w Tatrach w parze ze swoim przewodnikiem – ratownikiem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Czart ma stałe zajęcie nie tylko zimą, kiedy w górach leży śnieg, ale i latem, kiedy trzeba odnaleźć zagubionych turystów albo brać udział w utrzymujących dobrą kondycję treningach. W książce poznajemy przebieg akcji ratunkowej, podczas której Czart wydobył spod śniegu Alka, młodego i nieroztropnego narciarza.

Polecamy obydwie książki małym i dużym miłośnikom zwierząt.

Autor: Barbara Gawryluk

Ilustracje: Agata Kopff

Tytuł: Junior: opiekun osób starszych

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Rok i miejsce wydania: Warszawa 2018

Liczba stron: 48

Autor: Barbara Gawryluk

Ilustracje: Agata Kopff

Tytuł: Czart: pies lawinowy

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Rok i miejsce wydania: Warszawa 2018

Liczba stron: 48